Wednesday, August 29, 2012

പകല്‍ കിനാവ്‌






ഞാന്‍ പകല്‍ക്കിനാക്കളുടെ തടവറയിലെ
ചാരുകസേരയില്‍ ശിശിരത്തിന്‍റെ  രോമാഞ്ചവും
പേറി വെറുതെ ഇരുന്നു
ഏറെ നേരം 
കരിയിലകള്‍ ഏകാന്തഗാനം പൊഴിക്കുന്ന,
കല്ലുപാകിയ ഇടവഴിയിലേക്ക് ‍ കണ്ണുംനട്ടിരിക്കും 
ഈ പകല്‍ കിനാക്കളില്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ 
ജനിക്കാതെ മരിക്കുന്നു 
ഈ കണ്ണൊന്നു തുറന്നാല്‍ അവ  കണ്‍പീലിയില്‍ 
കുരുങ്ങി തെറിച്ചു ദൂരങ്ങള്‍ താണ്ടുന്നു 
ആരുടെയോ കാലൊച്ച കേട്ട് 
പകല്‍ കിനാക്കളുടെ നിറങ്ങള്‍ അതില്‍ തട്ടി വീഴുന്നു
അകലെ അങ്ങകലെ  അസ്തമിക്കാന്‍ വെമ്പിനില്‍ക്കുന്ന
സുര്യന്‍ പകലിനെ   വെടിയാന്‍ തിടുക്കം കൂട്ടുന്നു.

No comments:

Post a Comment