Monday, December 17, 2012

മരീചിക




















കേട്ടത് കളകളനാദം ..
അറിഞ്ഞത് ചില്‍ചില്‍  ശബ്ദം ..
ഇന്നലെയുടെ വിടവാങ്ങല്‍ 
പിന്നെയും ഇന്നിന്‍റെ മരീചിക ..
കനക മരീചികകള്‍ എന്നോടു പറഞ്ഞു ..
തുടങ്ങു ചലങ്ങള്‍ ..നിന്നില്‍ 
ഉളവാകും ജ്ഞാനരസം പകരുവാന്‍ 
ഞാനിതാ വന്നു..
നിന്‍റെ ആരാധ്യദേവന്‍ ..!
അറിയുന്നു ഞാന്‍ .....
ഓരോ ജീവിയും അറിയുന്നു നിന്‍ ഗമനം ..
ചലിച്ചു അവര്‍ ഇന്നിന്‍റെ ഫലമറിയാതേ ..
സുന്ദര സ്വപന്‌ങ്ങള്‍ കാണുവാന്‍ ..
അറിയാതെ ഞാനും ചലിക്കുന്നു ..
പറയൂ ഇതു നിന്‍ മായാജാലമോ ...??
എന്തേ ......., ഒന്നും പറയാതെ 
എന്തേ....? എന്നെയീ അജ്ഞാനാന്ധകാരത്തില്‍  തള്ളിയിട്ടൂ ...
വീണ്ടും നീ വരുന്നതു കതോര്‍ത്തിരിക്കുവാനോ ..???

നീ മാത്രം


























നിന്നധരങ്ങളുടെ അനക്കവും 
നോക്കിയിരിപ്പാണ് ഞാന്‍
നിന്നെ കുറിച്ചോര്‍ത്തെടുക്കുവാന്‍ 
ഒന്നുമില്ലെനിക്കെന്നു സത്യം.

നിന്നെ കുറിച്ചുള്ളതൊന്നും മറന്നിട്ടില്ല ഞാന്‍
നിന്നെയിനിയും ഒരുപാടു സ്നേഹിപ്പാന്‍  
എനിക്കു  കഴിവതില്ലയെന്നു നേര്.

എന്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ അവസാന തുള്ളിയും 
നിന്നിലേക്കു പകര്‍‍ന്നു തന്നില്ലയോ, 
ഇനിയുള്ള നാളുകള്‍  എന്‍ കണ്ണുകള്‍, ‍
നിന്നെക്കാള്‍ ഉപരിയായി മറ്റൊന്നിനെ
ഇഷ്ട്ടപെട്ടു പോവുമോ?
എന്നൊരു  ചിന്താ ഭയവും എനിക്കില്ല 

ഞാന്‍ കാണുന്നതെല്ലാം നിന്നെ മാത്രം,
മറ്റേതെങ്കിലും സ്വരമാധുരിയെന്നെ
കിഴ്പ്പെടുത്തുമോയെന്നു  വേവലാതിപ്പെടുന്നില്ല.

ഞാന്‍‍ കേള്‍‍ക്കുന്നതെല്ലാം 
നിന്‍റെ മധുമൊഴികള്‍‍ മാത്രം ... 
നടന്നു പോകവേ,  നിന്നില്‍ നിന്നകന്നു 
പോവുമോയെന്നു ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടിട്ടില്ലോരിക്കലും!

ഏതു ദിശയിലേക്കു നടന്നാലും എത്തുന്നതോ,
നിന്‍ മുമ്പില്‍‍ തന്നെ.
അവകാശവാദം ഉന്നയിച്ചാരെങ്കിലും 
നിന്നെ കൊണ്ട്പോവുമെന്നൊരു  ചിന്തയെന്നെ 
അലട്ടിയിട്ടെല്ലോരിക്കലും.

ഒരു ഹൃദയത്തിനും ഒന്നില്‍‍ കൂടുതല്‍ 
അവകാശികള്‍ ‍ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ! 
നീ എന്‍റെ ഹൃദയം ആണ്... 
എന്‍റെ മാത്രം ഹൃദയം 

ഭയമൊന്നേയുള്ളു ...ഒരേയൊരു ഭയം,
നീയെന്നെ വിട്ടു പോവുമോ എന്ന ഭയം
അതാണെന്‍റെ ഭയം ...

അതിനുത്തരം നല്‍‍കേണ്ടത് 
ഞാന്‍‍ അല്ല നീ തന്നെയാണ് ...!
നീ മാത്രം ...
ആ ഉത്തരത്തിനായി 
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുകയാണു  ഞാന്‍ 
‍നിന്നധരങ്ങളുടെ താളവും  നോക്കി ..

























































നിന്‍റെ അധരങ്ങളുടെ അനക്കവും 
നോക്കി  ഇരിക്കുകയാണ് ഞാന്‍
നിന്നെ കുറിച്ചു ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ 
എനിക്കൊന്നുമില്ല 

കാരണം ...
നിന്നെ കുറിച്ചുള്ളതൊന്നും ഞാന്‍മറന്നിട്ടില്ല 
നിന്നെ ഇനിയും ഒരുപാടൊരുപാടു 
സ്നേഹിക്കാന്‍ എനിക്കു  കഴിയില്ല 

കാരണം ... 
എന്‍റെ സ്നേഹത്തിന്‍റെ അവസാന തുള്ളിയും 
നിന്നിലേക്കു പകര്‍ന്നു തന്നതാണ്, 
എന്നോ, എപ്പഴോ , എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ 
നിന്നെക്കാള്‍ മറ്റൊന്നിനെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു പോവുമോ 
എന്ന ഭയവും എനിക്കില്ല 

കാരണം ...
ഞാന്‍ കാണുന്നതെല്ലാം നിന്നെ തന്നെയാണ് ...
മറ്റേതെങ്കിലും സ്വരമാധുരി എന്നെ 
കിഴ്പ്പെടുത്തുമോ എന്നു  വേവലാതിപ്പെടുന്നില്ല

കാരണം ...
ഞാന്‍കേള്‍ക്കുന്നതെല്ലാം 
നിന്‍റെ മധുമൊഴികള്‍ മാത്രമാണ് ... 
നടന്നു നടന്നു നിന്നില്‍ നിന്നകന്നു 
പോവുമോ എന്നു ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടിട്ടെ ഇല്ല 

കാരണം ...
ഏതു ദിശയിലേക്കു നടന്നാലും എത്തിപ്പെടുന്നത് 
നിന്‍റെ മുമ്പില്‍തന്നെയാണ്...
അവകാശവാദം ഉന്നയിച്ചു 
ആരെങ്കിലും 
നിന്നെ കൊണ്ട്പോവുമെന്ന ചിന്ത 
എന്നെ അലട്ടിയിട്ടെ ഇല്ല

കാരണം ...
ഒരു ഹൃദയത്തിനും ഒന്നില്‍‍ കൂടുതല്‍ 
അവകാശികള്‍ ഉണ്ടാവില്ല 
നീ എന്‍റെ ഹൃദയം ആണ്... 
എന്‍റെ മാത്രം ഹൃദയം 
ഭയം ഒന്നേ ഉള്ളു ...ഒരേ ഒരു ഭയം ...
നീ സ്വയം 
എന്നെ വിട്ടു പോവുമോ എന്ന ഭയം
അതാണെന്‍റെ ഭയം ... 

കാരണം ...
അതിനുത്തരം നല്‍കേണ്ടത് 
ഞാന്‍അല്ല നീ തന്നെയാണ് ...!
നീ മാത്രം ...
ഉത്തരത്തിനായി 
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുകയാണു  ഞാന്‍ 
നിന്‍റെ അധരങ്ങളുടെ അനക്കവും നോക്കി ...