Friday, March 15, 2013

വഴിച്ചിരാത്














അകത്തൊരു കടല്‍
പുറത്തൊരു കടല്‍
നടുക്കു പൂക്കുന്നു
ചുവന്ന തീ മരം
അലഞ്ഞുവോ  വ്രഥാ
കരിഞ്ഞ കട്ടിലും
വഴിച്ചിരതിന്‍റെ 
പരിഭവത്തിലും 
കുടില ദൈവങ്ങള്‍
ദുര പുകയ്‌ക്കുമ്പോള്‍ 
മരുന്നെരിവുകള്‍ മനസ്സു നീറ്റുമ്പോള്‍ 
തെരഞ്ഞു ഞാനൊരു 
മഹിത മന്ത്രണം 
അരുതെനിക്കിനി കുടിയിറങ്ങുവാന്‍ 
വിഷം മഷിയാക്കി 
ചിരി വരക്കുമ്പോള്‍
നിന്‍ മിഴി കൂമ്പിയിരുന്നു 

അരികില്‍ വന്നു തഴുകവെ 
നീയെന്നെ നോവിച്ചു
എന്നിട്ടും നീയെന്നെ സ്നേഹിച്ചതില്ല
മടക്കയാത്രകളള്‍ , നനുത്ത നോവുകള്‍ 
നമുക്കു നമ്മളും 
തുടുത്തോരോര്‍മ്മയും ... മാത്രം .