നക്ഷത്രങ്ങള് ആകാശത്തു പൂക്കളമിടുമ്പോള് ..
മഞ്ഞക്കിളികള് മണ്ണില് കളം വരക്കുമ്പോള് ..
സന്ധ്യ നിശയെ പുണര്ന്നപ്പോള് ..
തുലാമഴക്കാറുകള് മാനത്തു മാഞ്ഞുപോകുംപോലേ
മനസ്സു മായ്ക്കുന്ന വാക്കുകളുമായി...
നിറങ്ങളില്മുങ്ങിക്കുളിച്ചു വരുന്ന സായം സന്ധ്യയെപ്പോലേ
ഒരു മനോഹര പുഞ്ചിരിയുമായി
ഒരു കൊച്ചു കളി വള്ളം തുഴഞ്ഞുനീയെന്നരികില് വന്നു ...
പക്ഷേ... ഞാന് എന്തേ നിന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിലാ ..??
ഞാന് ഓടിതീര്ത്ത പാതകളിലും ...
കാലം കോഴിയിച്ച പകലുകളിലും...
പുലരാന് കൊതിച്ച രാത്രികളിലും...
പറയാന് മറന്ന വാക്കുകളിലും...
കടല് പോല് ഇളകി മറിയുന്ന ഒരുകുന്നോര്മ്മകളിലും..
ഒരു പേമാരിയായ് പെയ്യ്തുതോരുന്ന എന്റെ മനസ്സിലും...
ഈ കാലമത്രയും നിന്നെ തിരഞ്ഞു ഞാന്....
കൊതിക്കുകയാണ് ഒരു പുനര്ജന്മത്തിനായി
ഞാനീ മണ്ണില് ...