വെന്തുരുകുമൊരു പകലറുതിയില്
എന് തിരിച്ചറിവിന് ഭിത്തികളില്
ചിതലരിച്ച ഓര്മ്മകള് തട്ടിച്ചിതറിയപ്പോഴാണ്
എന്റെ കരിപിടിച്ച മനസ്സില് വീണ്ടും
നീ , ഉയര്ത്തെഴുന്നേറ്റത്
ഒരു ഇളം തെന്നലായ്
ഇറ്റു വേഴുന്ന ഓരോ മഴത്തുള്ളിയിലും
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഗന്ധമുണ്ട്
പുഴയിലൂടെ ഒഴികിയലയും
പൂവിതലുകളിലെല്ലാം നിന്റെ
ഘനീഭവിച്ച സ്വപ്നങ്ങളുടെ
മഞ്ഞുകണങ്ങളുണ്ട് ....
കരിമേഘങ്ങളിഴയുന്ന
നിന്റെ കണ്ണുകളില് തിരയടങ്ങിയ
കടലിന്റെ ശാന്തയാണ്
എന്റെ നെഞ്ചില് നീ തിരുകിയ
മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടില് നിന്റെ
മോഹങ്ങളുടെ നിലക്കാത്ത തുടിപ്പുകള് ഉണ്ട് ...
ഒടുവില് ...
കിളികള് ചേക്കേറാത്ത ഈ സായന്തനത്തില്
ഞാന് തിരിച്ചറിയുന്നു,
കണ്ടു പോയ എന് സ്വപ്നങ്ങള്
യാഥാര്ത്ഥ്യമാവുകയില്ലോരിക്കലും.