പ്രഭാതത്തില്‍ താമരയെ തഴുകിയുണര്‍ത്തി
ജാലക വാതിലിലെത്തി “പ്രഭാ” യെന്നു വിളിച്ചു
നിദ്രയുടെ ആലസ്യത്തില്‍ നിന്നെന്നെയുണര്‍ത്തിയവന്‍
പക്ഷേ, അവനില്‍ നിന്നകന്നു വിളറി വെളുത്ത
നിഴലായി നീണ്ടുപോയി ഞാന്‍ ...
മധ്യാഹ്നത്തിന്‍ ചില്ലു വെയില്‍ കണ്ണില്‍ തറച്ചപ്പോള്‍
വെയിലിനോട് ഇണ ചേര്‍ന്ന് മണല്‍പ്പരപ്പില്‍
കവിത രചിക്കാന്‍ അവനെന്നെ 'പ്രഭാ'യെന്ന
പേരുമാറ്റി “ഉഷ”യെന്നു ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു ...
സന്ധ്യയുടെ ശോണിമയില്‍ നിലവിളക്കിന്‍
ചാരുതയില്‍ നിഴലായി അവനരികിലായി
പതിയിരിക്കാന്‍ ഉഷയെന്ന പേരുമാറ്റി
മണ്‍ചിരാതിന്‍ തിരി നീട്ടി “സന്ധ്യാ”യെന്നു വിളിച്ചു ...
പഞ്ചമി ചന്ദ്രന്‍ ആമ്പല്‍ പൊയ്കയില്‍
നിലാമഴ പെയ്യിച്ച നേരം പാതിരാവില്‍ പൊയ്കയില്‍
നുണക്കുഴി തീര്‍ക്കുന്നത് കണ്ടു കഥ പറഞ്ഞിരിക്കാന്‍
അവനെന്നെ സന്ധ്യാ യെന്ന പെരുമാറ്റി
വിറയാര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ “രജനി”യെന്ന് വിളിച്ചു ...
Hai...prabha; hai ...Usha; hai...Sandya; hai ...Rajani:):)
ReplyDeleteപ്രഭാതത്തിൽ 'പ്രഭ'
ReplyDeleteസന്ധ്യയിൽ 'സന്ധ്യ'
രാത്രിയിൽ 'രജനി'
സമയോചിതമായ പേരുകൾ. പക്ഷേ, മധ്യാഹ്നത്തിൽ 'ഉഷ' യെന്നതിന് എന്തോ ഒരു ചേർച്ചക്കുറവു പോലെ തോന്നി. തോന്നലാവാം. എന്തയാലും കവിത മനോഹരമായി.
ശുഭാശംസകൾ......
പ്രഭ, ഉഷ, സന്ധ്യ, രജനി എല്ലാം നല്ല പേരുകൾ.
ReplyDeleteആശംസകൾ...
നല്ല ചിന്ത, നല്ല വരികൾ...എല്ലാ ആശംസകളും
ReplyDelete